Türkiye'nin Agatha Christie'sinden bir efsane daha olmuş. Adeta kelimelerle dans ediyor Ahmet Ümit. Bir romana üç dört konu birden sıkıştırıp, hepsini de usta bir şekilde yönetmek büyük bir maharet işidir. Bu yüzden Türkiye'nin Agatha Christie'si diyorlar zaten.
Bir yandan gazetecilik mesleğinin zorluklarına ve çekilen sıkıntılara yer verirken, diğer yandan Türkiye'deki çete gerçeğine dem vurmak kolay değil. Ahmet Ümit'in kötü yönleri yok değil mi? Elbetteki var ve tahminim birçok okuru da bu yönleri dolayısıyla serzenişte bulunuyorlardır.
